Pałac zbudowany został w roku 1876 przez rodzinę von Ruffer-Rother po mającym miejsce dwa lata wcześniej pożarze poprzedniej rezydencji. Wcześniej majątek rycerski w skład którego wchodził Rudziniec, był własnością kolejno wielu rodów szlacheckich, m.in. Pelka, Praschma, Sobeck, Stuemer, Schlabendorf, Groeling, Werner i Obermann.

   Pałac zbudowano na rzucie prostokąta, z portykiem kolumnowym (kolumny żeliwne) na osi głównej. Jego architektura nawiązuje do włoskich budowli, stylizowany jest na renesansowe "palazzo".

   W 1884 roku Hugo von Ruffer założył przy pałacu park w stylu angielskim o wielkości 14 ha. Posadzono tu wiele egzotycznych drzew i krzewów. W parku Hugo von Ruffer wybudował kaplicę z kryptą, w której zostali pochowani jego rodzice Heinrich i Emma, a później on sam. Autorem projektu (projekt zachował się w muzeum Uniwersytetu Technicznego w Berlinie) był Carl Luedecke. Kaplica została zniszczona po II wojnie światowej, jej pozostałości wysadzono w powietrze w 1967 roku.

   W okresie powojennym pałac uległ zniszczeniu, w latach 50-60-tych nikt się nim nie interesował. Przez pewien czas były tu mieszkania dla pracowników PGR, a później magazyn. Po odbudowie w latach 70-tych w pałacu odbywały się wykłady Uniwersytetu Ludowego, był też siedzibą szkoły rolniczej i internatu, hufca OHP, miejscem wypoczynku wakacyjnego dzieci. Po przejęciu pałacu przez Kuratorium Oświaty i Wychowania dokonano kolejnego remontu. Od 1984 r. znajdowały się tu Szkoła Podstawowa, Biblioteka Publiczna i ośrodek pomocy społecznej. Obecnie pałac jest opuszczony i czeka na remont. Gmina poszukuje funduszy, aby przekształcić go w gminny ośrodek kultury.