Marek Klimurczyk

Częstochowa – cmentarz św. Rocha

 

 

 

       
     Cmentarz św. Rocha w Częstochowie to nekropolia położona w zachodniej części Częstochówki (dzielnica Częstochowy.
Jest to najstarsza z istniejących nekropolii w tym mieście. Istnieje kilka teorii powstania cmentarza: był to być może cmentarz pielgrzymów zmarłych w drodze na Jasną Górę albo cmentarz zakaźny przeznaczony dla zmarłych podczas epidemii; teorię tę może potwierdzać to, że święty Roch miał chronić przed chorobami zakaźnymi.

   Pierwszych pochówków dokonano w 1641 roku. Cmentarz powiększono w
roku 1737, a dwa lata później pojawiły się pierwsze grobowce murowane. W 1767 roku został po raz pierwszy obwiedziony murem, później zrujnowanym i odbudowanym. Na cmentarzu znajdują się zabytkowe nagrobki z lat 1849–1906. Pierwsza kaplica na terenie cmentarza powstała w latach 1641–1642. Zniszczona w czasie Potopu. Na jej miejscu wzniesiono obecny jednonawowy, o cechach barokowych kościół pw. św. Rocha i św. Sebastiana (konsekrowany w 1680 roku). W roku 1739 odnowiony, a w 1771, w czasie walk konfederatów barskich, splądrowany. Przebudowany w latach 1783–1785,  rozebrano wtedy najwyższą część wieży, po bokach dostawiono dwie wieże i wzniesiono zakrystię. Do roku 1880 obsługiwany był przez paulinów. 

   Na terenie kompleksu cmentarnego znajduje się także wydzielona część tworząca odrębny
  cmentarz ewangelicko-augsburski wraz z kwaterą żołnierzy niemieckich poległych w czasie I wojny światowej.
wikipedia