Przerycie to pszysiouek Raciborskich Rud (Groß Rauden). Miyszkou tam kedys´ jedyn chop, kery spszedou swoja dusza djobuowi. Ale kedy zachorowou i sumiynie kere go szpetnie mynczyuo, ukozauo mu co go czeko we piekle. Skwuli tego wszystkego pieronsko sie z´lynknou, a ze zauowou tego gyszeftu to chciou pszijonc´ sakramynt chorych. Od niego baba znaua te djobelske konszachty chopa i wartko poleciaua do klasztoru w Rudach z pros´bom coby kery mnich go psziszou wyspowiadac´. Mnich psziszou i jak dowiedziou sie o tym pieronstwie to prynko poleciou do kaplicy klasztorny po Najs´wiyntszy Sakramynt. Jednak droga zastawiou mu djobou i pedziou ze dusza nalezy do niego bo za niom zapuaciou. Na to mnich odpedziou ze on mo obowionzek walczyc´ o kozdo dusza kero pragnie Christusa. Djobou jednak dugo niyustympowou, az mnich zaproponowou mu ukuad: "Jo ida do klasztoru po Najs´wiyntszy Sakramynt, a ty w tym czasie poryj dookoua te pole. Jak skon´czysz do mojego powrotu dusza je twoja jak niy zdonzysz to moja."

   Djobou se pomys´lou takigo grzesznika wyspowiadac´, to bydzie trwauo napewno cauy tydziyn´ i zabrou sie twardo do rycio, a mnich gipko poleciou do klasztoru, djobou zapiepszou corous to pryndzyj, pot sie lou s´niego, slypia mu wylazuy ze wysiuku i wypatrywanio na mnicha. Jak jusz miou niywiela do zrobiynio, rozmazyu sie i wyobrazou se jak to tasko dusza chorego do piekua W tym momyncie zjawiou sie woz konny i stanou wele dz´wiyrzy chorego. Wyskoczou s´niego mnich, wejzou na djobua, kery jeszcze roboty niyskon´czyu. Djobou widzonc ze pszegrou, ze zuosci ciepnou uopatom o ziymia i uciyk do piekua. Dusza byua uratowano. Od tego czasu ta mauo osada nazywo sie Przerycie. Na te poryte do dzisiej godajom "przerytniok". Tyn pieron tak to fajnie poryu ze bez zima bajtle majom uciechy czi miechy ze tych gorkow na szjerach abo sonkach sjyrzdzac´.