Iwona Citkowska
Krzysztof Majnusz

Berlin

  

 

 

   Dzisiejszy Berlin to bardzo piękne i atrakcyjne wizualnie miasto. Tu nowoczesna architektura przeplata się z zabytkami z poprzednich wieków, które mimo ciężkich zniszczeń spowodowanych II wojną światową nadal (choć po renowacjach) cieszą oko zarówno rdzennych mieszkańców, jak i ciekawskich turystów. Oto więc kilka miejsc, które powinno się zobaczyć będąc w Berlinie!
     
   
   
   
   
   
   
   
   
     
     
     Najbardziej znany symbol Berlina. Brama Brandenburska – zabytkowa budowla zaprojektowana przez niemieckiego architekta, pochodzącego z Kamiennej Góry (woj. dolnośląskie) Carla Gottharda Langhansa. Budowla jest wysoka na 26 m, szeroka na 65,5 m i głęboka na 11 m. Wybudowano ją w stylu wczesnoklasycystycznym z piaskowca łabskiego. Brama wybudowana była po wojnie siedmioletniej, w czasach umacniania Prus. W 1789 roku, w czasie rewolucji francuskiej została wzbogacona o kwadrygą, którą powoziła naga wówczas (dziś ubrana) Wiktoria – bogini zwycięstwa  
     
   
   
     
      East Side Gallery to najdłuższy zachowany odcinek dawnego Muru Berlińskiego i największa na świecie galeria na świeżym powietrzu. Zawiera ponad 100 oryginalnych malowideł ściennych – graffiti rozpościerających się długości 1,3 kilometra. Prace są autorstwa artystów z różnych zakątków świata i powstały po upadku NRD.  
     
   
   
     
     Wieża telewizyjna jest jednym z częściej odwiedzanych obiektów w mieście. Z niej bowiem widać całą panoramę Berlina. Wysoka na 365 metrów, powstała w latach 1965–1969 na bazie projektu dwóch architektów Günter’a Franke i Fritz’a Dieter. Umieszczona we wschodniej części miasta była wielkim symbolem technologicznym poprzedniego reżimu.  
     
   
     
     Budynek Reichstagu od 1999 roku jest siedzibą niemieckiego parlamentu – Bundestagu, a od 1994 r. miejscem obrad Zgromadzenia Narodowego (niem. Bundesversammlung), które odbywa się co pięć lat, by wybrać prezydenta (niem. Bundespräsident). Budynek w stylu neorenesansowym powstał w latach 1884–1894 według projektu Paula Wallota. Pożar w 1933 r. i późniejsze działania wojenne mocno go jednak uszkodziły. W latach 60. XX wieku, został odbudowany w unowocześnionej formie przez Paula Baumgartena.  
   
   
   
   
   
     
 

Muzeum pergamońskie

    Nazwa muzeum pochodzi od najsłynniejszego eksponatu: pergamońskiego marmurowego ołtarza zabranego w 1878 r. z ruin helleńskiego miasta Pergamon na zachodnim wybrzeżu dzisiejszej Turcji. Ten wielki marmurowy ołtarz, ozdobiony częściowo zrekonstruowanym fryzem, przedstawiającym mityczną bitwę miedzy bogami Olimpu i grupa olbrzymów, był zaledwie częścią wspaniałego miejskiego kompleksu. Skala oryginału pozwala sobie uzmysłowić umieszczona tam makieta Muzeum pergamońskiego okalają otwarty dziedziniec wychodzący na Kupfergraben. W budynku muzeum  mieszczą się trzy duże wystawy: Antikensammlung (Zbiory Sztuki Starozytnej), Museum für Islamische Kunst (Muzeum Sztuki Islamskiej) i Vorderasiatisches Museum (Muzeum Bliskiego Wschodu), oraz  kilka tymczasowych. Do pozostałych atrakcji Muzeum Pergamońskiego należą: Brama Miletu z ok. 120 r. - rekonstrukcja wejścia na targ w rzymskim miesicie Milet w Azji Mniejszej; rekonstrukcja babilońskiej Bramy Isztar; droga procesyjna do świątyni Marduka z czasów Nabuchodonozora II; wejście do pałacu kalifa w Mshatta (w starożytnym Jordanie). Poza tymi imponującymi rekonstrukcjami Muzeum Pergamońskie jest pełne greckiej, rzymskiej, babilońskiej oraz islamskiej rzeźby i architektury. Na zwiedzanie muzeum trzeba przeznaczyć co najmniej pół dnia, żeby dobrze się przyjrzeć kolekcji ale naprawdę warto.