Gliwickie Metamorfozy

Tarnowskie Góry – Rynek

Małgorzata Malanowicz

Zdjęcia: gliwiczanie

 

III.2012

www.gliwiczanie.pl gliwickie_metamorfozy@op.pl  

Diaspora żydowska

Ewangelicy

Kościół p.w. Apostołów Piotra i Pawła

Rynek

Muzeum

 

 

       
   Kolejnym punktem programu było zwiedzanie kościoła ewangelickiego, ale ponieważ musieliśmy poczekać do końca nabożeństwa podziwialiśmy w tym czasie rynek i jego najbliższe okolice. 
   
   Wieże najważniejszych budynków w mieście od dawna stanowiły dominantę panoramy miasta. Oto jej najdawniejsze przedstawienia:

Litografia Knippla

Rysunek Wernera

   Pierwotnie rynek miasta został wytyczony pomiędzy dzisiejszymi ul. Gliwicką, ks. M. Lewka oraz pl. Gwarków. Przy nim mieścił się kościół (pierwotnie protestancki, obecnie katolicki p.w. Św. Św. Piotra i Pawła). Tutaj także miał siedzibę Urząd Górniczy i Miasta. Rozwój miasta wymusił potrzebę wytyczenia nowego rynku. Obecny rynek ma 108 m długości, 75 m szerokości w części zachodniej i 52 m w części wschodniej. Z Rynku wybiegało osiem ulic. W 1548 roku poszerzono go w kierunku wschodnim. Mieścił się na nim: Urząd Górniczy, Sąd, Starostwo Ziemi Bytomskiej i Rada Miejska. Powstały tutaj również liczne kamienice najbogatszych mieszczan. Wybudowane w drugiej połowie XVI w. tworzą razem z kamienicami początkowego fragmentu ul. Gliwickiej (również II poł. XVI w.) ciąg podcieni ze sklepionymi krzyżowo arkadami.

   W zachodniej części rynku, w miejscu jednej z dwóch dawnych miejskich studni, stoi pochodząca z lat 50 XX wieku drewniana konstrukcja ręcznego kołowrotu. Wokół studni zachowano fragment XIX wiecznego bruku. 

Dom Sedlaczka

 

   Wybudowany w XVI w. był do XIX w. siedzibą starostwa ziemi bytomskiej. Gościli tu m.in. królowie Jan III Sobieski, August II, poeci J. W. Goethe, J. U. Niemcewicz. W 1805 r. kupił go Jan Sedlaczek i urządził w nim winiarnię, która istnieje do dziś.  Tzn. istnieje teoretycznie, bo właśnie jest w remoncie :) 

 

 

 

   Na piętrze znajduje się muzeum. Zachował się renesansowy portal, piękny polichromowany strop z I poł. XVII w. odkryty w latach 195719 58  oraz  barokowa sala o kolebkowym sklepieniu z lunetami, bogato zdobionymi stiukami z I poł. XVIII w. z motywami kwiatów, owoców, wstęg.

Dom Cochlera

 

   Wybudowany został w XVII wieku, a przebudowany w XIX w. Obecnie mieści się tu najstarsza w mieście apteka Pod Aniołem. W 1790 pochodzący z Wrocławia aptekarz i późniejszy burmistrz, Johann Friedrich David Cochler, założył tu pierwszą w mieście prywatną aptekę Pod białym aniołem(Zum weissen Engel). Zachowały się wewnątrz sklepienia krzyżowe, a w dachu charakterystyczne lukarny, tzw wole oka. W zewnętrznej elewacji frontowej znajduje się figura anioła. W latach 18391855 w budynku mieściła się Szkoła Górnicza.

historia budynku

Historia ratusza

 

   Pierwsza siedziba magistratu mieściła się w latach 1562 –1608 w budynku z pocz. XVI w. (Rynek 13). W 1610 r. nabył go Piotr Bernhard. Odtąd prowadzono tu wyszynk i browar, a w XIX w. istniejącą gospodę nazwano Pod Lipami (zlikwidowana została dopiero na początku lat 90-tych XX w.). Parterowy pierwotnie budynek nadbudowano w 1930 r. W sieni zachowały się sklepienia krzyżowe.

   Następnie władze przeniosły się do tzw domu Szymkowica. Na przełomie XVI i XVII w. właścicielem budynku był burmistrz Stanisław Szymkowic. W 1608 r. nabyty został przez mieszczan na siedzibę magistratu. W 1908 r. na jego miejscu wybudowano siedzibę banku.

zdjęcie ze zbiorów SMZT

na tym miejscu dziś

   W 1859 roku powstały plany budowy nowego ratusza. W archiwum Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej zachowały się ówczesne projekty, jednak żaden z nich nie został zrealizowany.

 

   Do planów budowy nowego ratusza wrócono po ponad 30 latach. Wybrano miejsce w narożu rynku, gdzie do tej pory znajdowała się siedziba sądu (wcześniej Urząd Górniczy Wolnego Miasta Tarnowskie Góry). Zwrócono się do Berlińskiego Związku Architektów o rozpisanie konkursu na projekt nowego ratusza. Spośród 17 prac, przyjęto projekt wyróżniony drugą nagrodą bez większych zmian i zlecono autorowi projektu, profesorowi H. Guth z Charlottenburga dalsze rozpracowanie szczegółów projektu. Uroczyste poświęcenie nowej siedziby miało miejsce 11 sierpnia 1898 r. w obecności prezydenta rejencji i hrabiego Guido Henckel von Donnersmarcka ze Świerklańca.

 

   Jest to trzykondygnacyjny budynek w stylu neorenesansu z elementami gotyku. Elewacje wykonane zostały z cegły z elementami z piaskowca i granitowym cokołem. Pierwotnie na parterze zlokalizowano sklepy, na pierwszym piętrze biura magistrackie, na drugim – mieszkanie burmistrza oraz salę posiedzeń rady miejskiej. We wnęce na froncie ratusza umieszczono figurę Jerzego, margrabiego brandenburskiego, następcy księcia Jana Opolskiego, założyciela miasta, którą zastąpiono w roku 1957 figurą gwarka. Elewację zdobią też kartusze herbowe: rodziny Henckel von Donnersmarck, królestwa pruskiego, cesarstwa niemieckiego, prowincji śląskiej, trójpolowy miejski nadany w 1562 r. i margrabiowski Jerzego Hohenzollerna, dłuta Matthiasa Carla Schillinga (18511909), nadwornego mistrza kamieniarskiego z Berlina.

   Przespacerowaliśmy się również po sąsiednich uliczkach podziwiając detale kamienic.

Willa przy ulicy Sienkiewicza
  Warto też zobaczyć piękny secesyjny budynek, w którym niegdyś mieściła się elegancka kawiarnia Cafe Kaiserkrone