|
|
|
|
|
Budynek sterowni wznosi się wysoko nad kanałem. Tam
znajduje się serce śluzy – sterownia oraz maszynownia uruchamiająca wrota
od strony wody niskiej. |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
W sterowni jak na kapitańskim mostku. |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
W maszynowni znajdują się urządzenia uruchamiające
wrota śluzy. |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
Stoi tu jeszcze pewien szczególny mechanizm – spełniał
do niedawna rolę „mechanicznego komputera" sterującego całym cyklem śluzowania. |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
Jest tu także wiele innego sprzętu pamiętającego czasy
początków Kanału Gliwickiego. |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Na ścianie dumnie prezentuje się
dyplom z dawnych lat PRL-u |
|
|
|
|
|
|
|
Kompleks zabudowań śluzy kryje w sobie przepiękne
miejsca. |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
Kryje też pamiątki z lat budowy śluzy. |
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
Tłumaczenie tekstu: |
W
dowód pamięci
starszemu
radcy rządowemu i radcy budowlanemu
towarzyszowi
partyjnemu
Arturowi
Albrechtowi
ur.
25 czerwca 1885, zm. 18 marca 1941
W
latach 1933 - 1938 kierował budową
kanału
im. Adolfa Hitlera
Zmarł
na chorobę serca, której nabawił się
wskutek
swojego zaangażowania
w
realizację tego projektu
|
|
|
|
|
|
|
Tablica ta ma swoja historię. |
|
|
|
|
|
|
Otóż w trakcie budowy śluzy nastąpiła w pewnym
momencie katastrofa budowlana. Peron dzielący komory śluzy został pierwotnie
zbudowany z litego betonu i kamienia. |
|
|
|
|
|
|
|
Ale całość została posadowiona na niezbyt stabilnym
gruncie. Ten drobniutki piaseczek podłoża spod śluzy do dziś wydobywa się różnymi
szczelinami. |
|
|
|
|
|
|
|
Ogromu ciężaru wody w komorach i ciężaru peronu nie
wytrzymało podłoże i zaczęło się osuwać, powodując uszkodzenie całej
konstrukcji. Wtedy to właśnie nie wytrzymało serce Artura Albrechta. Peron musiano rozebrać i zbudować od nowa jako lekką,
pustą w środku konstrukcję.
W latach 50 ubiegłego wieku, gdy „odniemczano” Śląsk,
o mały włos tablica nie znalazła się na złomowisku. Przezornie jednak,
pracownicy śluzy zatynkowali ją szczelnie, dzięki czemu dziś możemy obejrzeć
ten relikt przeszłości śluzy.
|
|
|
|
|
|
|
Z drugiej strony śluzy, stoi budynek przepompowni . |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
Tu do niedawna
jeszcze, pracowały olbrzymie pompy do przetłaczania wody ze strony wody
niskiej kanału do jego górnej części. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
W czasie silnej eksploatacji śluzy, mogło się zdarzyć
że za szybko ubywało wody w górnej części kanału, gdyż jedno śluzowanie
powoduje obniżenie poziomu wody o 2 cm, więc przepompowywano z powrotem wodę na górę.
Pompy miały sumaryczną wydajność około 1.6 m3 wody /
sek, czyli prawie dwie tony wody w sekundę wracało do górnego koryta.
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
Opuszczamy zabudowania śluzy w Dzierżnie schodami które
pamiętają jeszcze okres budowy -
lata 30 tamtego wieku. |
 |
|
|
|
|
|
|
Jeszcze tylko ostanie spojrzenie na monumentalną budowlę
i panoramę kanału. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
