Inicjatorem utworzenia muzeum był prof. Julian Gembalski. Już przed ponad trzydziestu laty zaczął gromadzić elementy organów, odnajdywane podczas prac badawczych prowadzonych na terenie Górnego Śląska. Obok zabytkowych piszczałek, wiatrownic, fragmentów stołów gry, pozyskiwał nie używane, pozostające często w stanie destrukcji całe instrumenty i ich części. Obiekty te inwentaryzowano, wykonywano prace zabezpieczające, przeprowadzano proces konserwatorski. Uchroniono w ten sposób przed zniszczeniem dziesiątki cennych obiektów badawczych, które równocześnie mogły pełnić funkcje eksponatów muzealnych. 

   Obok funkcji wystawienniczych wiele obiektów posiada przede wszystkim walor naukowy, służący badaniom nad problemami konstrukcyjnymi, dawną technologią, problemami konserwatorskimi i szeroko pojętą historią organów śląskich. Katedra Organów i Muzyki Kościelnej, w której strukturach znajduje się muzeum zorganizowała własne zaplecze badawcze i technologiczne, obejmujące warsztat i pracownię konserwatorską a także pracownię naukową i archiwum. 

   W planach jest organizacja historycznego warsztatu organmistrzowskiego, składającego się z dawnych narzędzi i urządzeń, których już wiele zgromadzono (m.in. XIX wieczny duży stół stolarski, dwie wiertarki kolumnowe z XIX wieku, miech warsztatowy do urządzenia do topienia cyny, dziesiątki narzędzi stolarskich, ślusarskich, organmistrzowskich). 

   Zwiedzanie muzeum możliwe jest podczas trwania roku akademickiego we wtorki i środy w godzinach od 11.00 do 13.00 oraz w czwartki od 16.00 do 18.00 (z przewodnikiem), a także w innych terminach, po uzgodnieniu telefonicznym (Akademia Muzyczna, Informacja ogólna 32 779 21 00 lub Kierownik Katedry Organów i Klawesynu tel. 698 621 881)

   Muzeum zajmuje część pomieszczeń piwnicznych pięknego, starego budynku Akademii Muzycznej. Akademia im. Karola Szymanowskiego w Katowicach jest najstarszą wyższą uczelnią działającą na Górnym Śląsku. Jej początki wiążą się z założonym w 1929 roku przez Witolda Friemanna Państwowym Konserwatorium Muzycznym, które swoją działalność zainaugurowało uroczystym koncertem w dniu 28 września 1929 roku. Wybuch wojny przerwał pracę Konserwatorium. W latach 1939-1945 w budynku Konserwatorium działała Okręgowa Śląska Szkoła Muzyczna (Höhere Landesmusikschule), w której funkcję dyrektora pełnił Fritz Lubrich. Konserwatorium wznowiło działalność 11 lutego 1945 roku, zaś 1 września tegoż roku przemianowane zostało na Państwową Wyższa Szkołę Muzyczną. 12 listopada 1979 roku uczelnia zmieniła status na Akademię Muzyczną. 

   11 grudnia 2007 roku otwarto nowy budynek Centrum Nauki i Edukacji Muzycznej połączony z budynkiem głównym efektownym atrium. 

   Już przy wejściu mamy przedsmak tego co czeka nas dalej...

   Zanim przejdziemy do sal muzealnych, zatrzymujemy się w sali gdzie znajduję instrument, na którym przewodnik demonstruje barwy i moc  dźwięków .

po tej czarnej ścianie ścieka woda szemrząc uspokajająco :)

   Przy wejściu pod hasłem „Utracone dziedzictwo” znajduje się galeria zdjęć instrumentów, które przepadły bezpowrotnie – najczęściej z powodu ludzkiej niewiedzy i głupoty.

   W korytarzu zwracają uwagę archiwalne projekty organów i gabloty poświęcone organmistrzom

   Organy eksponowane są w dwóch salach, w sali trzeciej możemy podziwiać fisharmonie.

   I na razie tylko tyle zdjęć, ponieważ głównym celem dzisiejszych odwiedzin było zdobycie ilustracji do tematu „Gliwickie organy kościelne i ich twórcy”  Zapraszam do obejrzenia tamtego materiału.  

Materiały źródłowe:

www.am.katowice.pl

Zdjęcia: Małgorzata Malanowicz

Gliwice 2014