„GLIWICKIE METAMORFOZY” |
Szkoła IV
–
ul. Ziemowita
|
Małgorzata Malanowicz
Zdjęcia: Krystyna Koch
Gliwice 2022
|
|
www.gliwiczanie.pl |
|
gliwickie_metamorfozy@op.pl |
|
|
|
|
|
Szkoła została wybudowana dwuetapowo na przełomie XIX i XX wieku.
Obrazują to dwa kolejne plany: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Najpierw wybudowano część w narożniku ulic Schröter-
i Wernikestr. Symetryczne skrzydło dobudowano później (wyróżnione
ciemniejszym tłem). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A tu projekt tej rozbudowy: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
I rzuty wszystkich kondygnacji po rozbudowie: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Budynek wzniesiono w stylu neorenesansowym. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
W późniejszym czasie do szkoły dobudowano wolnostojącą
salę gimnastyczną... |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...wygospodarowano też na parterze budynku głównego mieszkanie dozorcy |
|
|
|
|
|
|
W okolicznościowym
artykule napisanym przy okazji otwarcia nowej siedziby szkoły muzycznej,
wspomniano że była to szkoła wielowyznaniowa. Przeczy temu pieczątka szkoły
(poniżej), nie ma natomiast takiego zapisu w zestawieniu szkół, gdzie szkoła
ewangelicka została wyróżniona. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
W drugiej połowie XIX wieku zaczęły licznie powstawać tzw muzea
szkolne, przy czym najbardziej rozwinęły się one w Niemczech (w 1914 roku 49
na 94 istniejące na świecie). Pomysł na utworzenie takiego muzeum w Gliwicach
zrodził się już w 1901 roku, jednak nie znaleziono odpowiedniej siedziby.
Dopiero po ukończeniu budowy szkoły przy Schröterstr.
w 1904 roku umieszczono tu eksponaty i 1 kwietnia 1905
roku uroczyście otwarto muzeum.
Muzeum było niewielkie, ale jego działalność miała wpływ na oświatę i
kulturę regionu.
Zamknięte w trakcie III Powstania Śląskiego przez wojska okupacyjne i
policję, działało do 1939, kiedy zbiory przeniesiono do
Mittelschule na Markgrafenstr. (Marcina Strzody)
Składało się z następujących działów:
- budownictwo i urządzenia szkolne (rysunki budowlane szkoły, zdjęcia
budynków szkolnych z Górnego Śląska)
- higiena szkolna i statystyka szkolna
- środki nauczania (zbiór pomocy naukowych)
- ozdoby szkolne (reprodukcje obrazów)
- biblioteka
Czynne w soboty 16-18, wstęp wolny. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
W późniejszych latach działała tutaj Szkoła Gospodarstwa Domowego oraz
Dokształcająca Szkoła Handlowa. W czasie I wojny w szkole miało swoją
kwaterę wojsko. Przejściowo w budynku mieścił się również Urząd Stanu
Cywilnego. Po II wojnie światowej obiekt oddano na potrzeby dwóch szkół
podstawowych, z których w 1973 roku utworzono SP nr 4, a w 1999 roku w jej
miejsce utworzono Gimnazjum nr 1. |
|
|
|
|
|
|
Do szkoły tej uczęszczał Julian
Kornhauser. Oto wspomnienie, które zawarł w książce
„Dom, sen i gry dziecięce. Opowieść
sentymentalna”
Budynek szkolny, solidny,
poniemiecki, przerażał
chłopca długimi, łączącymi
dwa skrzydła korytarzami, z
których jedno mieściło
gabinet lekarski i stołówkę,
a w drugim znajdowały się
klasy i gabinet
nauczycielski.
Ogrom tego budynku przy
ulicy księcia Ziemowita (…)
był przytłaczający. Wysokie
schody, kręte, drewniane
poręcze, szerokie drzwi
prowadzące zarówno do klas,
jak i nieznanych,
tajemniczych pomieszczeń,
zwłaszcza w suterenie, także
sama elewacja, nie
ukrywająca czerwonych,
zupełnie nie zniszczonych
cegieł – wszystko to było
widomym znakiem
przerażającej grozy. |
|
|
|
|
|
|
|
Likwidacja gimnazjum w wyniku reformy edukacji stworzyła możliwość
przeniesienia tu siedziby szkoły muzycznej, której było zbyt ciasno w
dotychczasowej lokalizacji w willi przy ul. Sienieńskiego.
Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Ludomira Różyckiego powstała w
marcu 1945 roku. O jej kolejnych siedzibach można przeczytać tu:
szkoła muzyczna
W dotychczasowej siedzibie szkoły, brakowało przede wszystkim sali
koncertowej, bez której edukacja muzyczna jest niepełna. Z powodu braku
miejsca, nie można też było przyjąć do szkoły wszystkich chętnych.
Dostosowanie budynku przy ul. Ziemowita do nowej funkcji wymagało przebudowy
wnętrz. Przede wszystkim zaadaptowano salę gimnastyczną na salę koncertową
na 300 miejsc. Klasy podzielono na mniejsze, dostosowane do indywidualnej
pracy z uczniami. W auli utworzono salę kameralną. Dobudowano windę dla osób
niepełnosprawnych, pozwalającą jednocześnie na transport sprzętu muzycznego.
Zmiany, które ograniczyły się do wnętrz, konsultowane byly z konserwatorem
zabytków.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Materiały źródłowe:
Akta Miasta Gliwice, Archiwum
Państwowe w Katowicach, O/Gliwice
Recław D.; Muzeum szkolne w
Gliwicach, [w:] Zeszyty Gliwickie nr 25
https://www.nowiny.gliwice.pl/szkola-muzyczna-przeprowadza-sie-na-ziemowita
https://gliwice.naszemiasto.pl/panstwowa-szkola-muzyczna-w-gliwicach-zyska-nowa-siedzibe/ar/c5-8908417
|
|